Bon Nadal

Chega o inverno e alá foi o primeiro trimestre!!!! , agardo que pasedes unhas boas ferias de Nadal, que voltedes con ánimos renovados e que teñades como firme propósito para o ano 2012 superar con éxito o Ciclo, está nas vosas mans.

Identificación de cogumelos

Neste ano de escasas chuvas no Outono, os expertos coinciden en que é un mal ano para os cogumelos, houbo moito retraso na súa aparición, e de certo, algunhas especies non chegaremos a atopalas, por iso, máis que nunca, aproveitamos a cesión de exemplares da Asociación micolóxica "Os cogordos" de Ourense para afianzarnos na identificación de cogomelos.
Deixovos unha mostra de fotografias da xornada práctica desta semana, cos coñecementos adquiridos e coa utilización das guias fomos quen de identificar mais de 30 especies, parabéns!!, agora toca facelo en campo.

23-N Dia dos bosques autóctonos

Fotografia: Secundino Lorenzo

  O día dos Bosques Autóctonos nasce como unha iniciativa de diversas ONGs, vense celebrando desde hai máis de 10 anos. Esta iniciativa persigue, entre outros  obxetivos, concienciar á opinión pública sobre todo aquelo relacionado cos bosques autóctonos da Península Ibérica,  importancia das especies autóctonas no monte, necesidade de recuperar espazos degradados,  incrementar a educación medioambiental,  problemática da propagación de especies alóctonas,  potenciar a recuperación dos nosos  bosques e evitar a súa desaparición, este último feito favorecido entre outros factores polas plantaciones forestais con especies non autóctonas, realizadas desde os anos 50 do século pasado, lumes,... en perxuizo da vexetación natural existente.

Dentro da Península Ibérica, existen distintos tipos de bosques autóctonos distribuidos no territorio en función das condicións ambientais (climatolóxicas, edafolóxicas, topográficas, bióticas,..), de maneira que, desde o noroeste o sureste imos pasando dun clima máis suave en temperatura e máis húmido en precipitacións a outros máis duros en temperaturas e máis secos. No norte da Península predominan os bosques de faias, carballos, rebolos,bidos, acivros, teixos,.. e a medida que nos desplazamos ó sur os bosques predominantes son os de aciñeiras, sobreiras, sabinares, xenebreiros.

Sen esquecer a vexetación de ribeira que aproveita as condicións de humidade do solo para crear formacións boscosas denominadas de 'galería', freixos, amieiros, salgueiros, lamagueiros, son algunhas das especies que conforman a vexetación ripícola.


Os diferentes bosques autóctonos conforman un valioso patrimonio natural, somos responsables da súa conservación.

Fotografia: Bosquihermanos

Para conmemorar o día mundial dos bosques autóctonos, organizamos  para o vindeiro xoves 1 de Decembro unha plantación de especies autótonas  no monte de Candás ubicado no concello de Rairiz de Veiga, para  continuar coa restauración dunha zona asolada polo lume no ano 2006.


Esta actividade esta organizada conxuntamente co Departamento de bioloxia do IES Lagoa de Antela e o Módulo de conservación e defensa das masas forestais do IES Cidade de Antioquía, intégrase dentro do Proxecto “Recuperación de contornas naturais ", proxecto proposto e promovido polo CDR “O Viso”

Foto: Bosquihermanos

Pretendemos: promover a concienciación sobre a problemática ocasionada polos incendios forestais, a destrucción do medio natural, o cambio climático e a necesidade de conservación da nosa contorna e preservación da biodiversidade.


Deixovos unha pequena mostra do que fixemos durante dúas xornadas no monte de Candás.

Candás 2011 - diapositivas

Arbores e formacións senlleiras de Galicia

Fotografia: Gigantes da floresta

Castiñeiro de pumbariños
Fotografia:Alberto Conde

Nuns poucos minutos, mediante a solicitude de catalogación de árbores e formacións senlleiras do noso entorno próximo (Decreto 67/2007, do 22 de Marzo, polo que se regula o Catálogo Galego de árbores senlleiras) podemos contribuir á conservación do noso patrimonio natural, de salvagardar aos xigantes da floresta, testemuñas da nosa historia no decorrer do tempo, estas árbores representan un valioso legado e valor natural , atesouran unha beleza fascinante, fannos sentir efímeros cando repousamos ao seu lado, e son indicadores da potencia da natureza, alén de todo isto tamén nos fan reflectir sobre as agresións ás que esta sometido o medio ambiente, a fraxilidade dos ecosistemas e como por veces certas accións que de xeito impune cometemos poden resultar devastadoras.

Carballo grande Reboreda.
Foto:José Ramón González

 A Consellería de Medio Rural, elaborou en 2008 o Catálogo de Árbores Senlleiras de Galicia, no que se recollían árbores e formacións arbóreas consideradas senlleiras ao longo da xeografia galega.





Editouse o libro"Arbores e formacións senlleiras de Galicia"   no que o traballo de campo foi realizado polo grupo de investigación do departamento de Produción Vexetal da Escola Politécnica Superior do campus de Lugo, nesta primeira publicación recollíanse 106 exemplares pertenecentes a 58 especies diferentes e 21 formacións arbóreas (soutos, devesas, carballeiras,..)

Fotografia:Adela Leiro
Faial de Fonteformosa

O catálogo inclúe árbores de calquera especie, merecedores de medidas específicas de protección atendendo as suas características excepcionais. Entre as últimas incorporacións figuran o Teixo de Cereixido, no concello de Quiroga, os carballos de Luxís (Castro de Rei-Lugo) e de Portacal (Sobrado dos Monxes-A Coruña)  e as tileiras prateadas do adro da igrexa de Santo Domingo (Ribadavia-Ourense).

Podes acceder e descargar o Catalogo dixital das Arbores e formacións senlleiras a través do site do Sistema de información ambiental de Galicia.  (SIAM) O catálogo aporta fichas cos datos das árbores e formacións arbóreas catalogadas, acompañadas de cuidadas fotografías, ademáis de información asobre os lugares onde se localizan.

Tamén podedes acceder a unha fermosa galeria de fotos de árbores e formacións senlleiras na web de Adela Leiro (Bióloga e profesora), recomendovos visitar a súa páxina se queredes profundizar no coñecemento dos espazos naturais galegos, amósanos unha ampla información de lugares próximos que merece a pena coñecer.

Carballa da Rocha.
Rairiz da Veig

A seguinte curtametraxe de  Andres Victorero “Corpos arbóreos” relátanos por xente das comarcas onde se ubican as árbores  e especialistas en historia botánica 9 historias sobre árbores senlleiras de Galiza. Amósanos a importancia das masas arboradas que hai no pais e a súa influencia na nosa historia, costumes e tradicións.

Esta curta foi galardoada co premio “Eugenio Tutor” ó mellor traballo científico documental no 15 Festival de cine de Zaragoza 2010.



Corpos arbóreos (castellano) from Andres Victorero on Vimeo.

A árbore

Viaxeiro, escoita:

Hospital. O Incio
Fotografia:Adela Leiro

eu son a táboa do teu berce, a madeira do teu barco
a superficie da túa mesa, a porta da túa casa.
Eu son o mango da túa ferramenta,
o bastón da túa vellez.
Eu son o froito que te regala e te nutre,
a sombra benfeitora que te acobilla
contra os ardores do verán,
o refuxio amable dos paxaros
que aledaron cos seus cantos as túas horas
e limpan de insectos os teus campos.
Eu son a fermosura da paisaxe,
o encanto da horta,
o sinal da montaña,
o lindeiro do camiño...

Castiñeiro de Cernado. Manzaneda
Fotografia Adela Leiro

Eu son a leña que te quenta
nos días de inverno,
o perfume que te regala
e embalsama o aire a todas horas,
a saúde do teu corpo
e a ledicia da túa alma.
Por último, son a madeira do teu cadaleito.
Por todo isto, viaxeiro que me contemplas,
ti que me plantastes coa túa man
e podes chamarme fillo,
ou que me contemplaches tantas veces,
mírame ben, pero...
non me fagas dano.

Rabindranath Tagore.

II Día da Ciencia en galego

En galego tamén se fai ciencia

Repoboacións protectoras

Sierra de Espuña, Murcia

 As repoboacións protectoras ou con obxectivo protector son aquelas nas que se pretende conseguir  de forma preferente beneficios indirectos derivados da existencia da masa forestal como son a protección do solo reducindo os riscos de erosión hídrica ou eólica,  mellorar as condicións de desenvolvemento da vida silvestre, incrementar a biodiversidade,... (Serrada Hierro)

O seguinte vídeo "Sierra de Espuña, en el límite del desierto"  (é un capítulo da serie documental El bosque protector coproducida pola Universidade politécnica de Madrid e televisión Española), representa un bo exemplo dun proxecto de repoboación protectora levada a cabo nunha zona semiárida, onde se realizaron en tempos pasados intervencións de recuperación seguindo técnicas de restauración da vexetación novedosas para a época, as antigas ladeiras desprovistas de vexetación convertíronse en extensos bosques representativos do bosque mediterráneo, na actualidade a zona goza da calificación de Parque Regional de Sierra Espuña

n

Faleceu Wangari Maathai, a Nobel que plantaba árbores

Hai uns días, e por casualidade colguei na marxe esquerda deste blogue o conto "árbores da paz"  unha historia verdadeira, basado na traxectoria vital da activista ambiental e premio Nobel da Paz  Wangari Maathai.

Onte, faleceu Wangari Maathai, bióloga Keniana , primeira muller africana en recibir un premio nobel pola súa contribución ao desenvolvemento sustentável, a democracia e a paz.
Tras de si quedan máis de 47 millóns de árbores plantados en Kenia e outros paises africanos grazas a súa contaxiosa iniciativa  para restaurar ecosistemas devastados pola deforestación , como herdanza deixanos múltiples leccións que aprender, dedicou unha grande parte da súa vida a sementar árbores e a promover movimentos para sensibilizar sobre a necesidade de cuidar o planeta, defensora doa deritos humanos en aprticular das mulleres.

 Agardo que o seu legado trascenda e non fique no olvido!!!!

«Podemos trabajar juntos con los hombres y mujeres de buena voluntad,
esos que irradian la bondad intrínseca de la humanidad.
(...) El mundo necesita una ética global con valores que den sentido a la experiencia de vivir»

Comenza o Outono e o curso

 Hoxe deu comenzo o Outono, e para min tambén as aulas, novamente no IES Cidade de Antioquía na Vila de Xinzo da Limia. Quero darvos a benvida a todo o novo alumnado deste curso, especialmente aos de 2º do CM  e 1º do CS que ides ser os/as meus alumnos/as.

Recordarvos que en breve estará dispoñible o site de apoio aos módulos de Xestión e Organización dos Aproveitamentos Forestais e Conservación e Defensa das Masas Forestais.

Florestas e homens

Florestas e Homens é o novo filme de Yann Arthus-Bertrand (fotografo francés) e é tamén o filme oficial do Ano Internacional das Florestas, realizouse con motivo da cerimonia de apertura da Novena Sesión do Foro das Naciones Unidas sobre as Florestas no mes de febreiro en Nova Iorque. Un  relato sobre a influencia antrópica nas florestas. Da muito para pensar sobre a importancia das florestas para a supervivencia das sociedades humanas e a necesidade real dunha xestión sustentavel das florestas.!!

Florestas e Homens from GoodPlanet on Vimeo.

Presentación do Atlas dos Anfibios e Réptiles de Galicia

A Sociedade Galega de Historia Natural, presenta en Ferrol o vindeiro Venres 16 de Setembro ás 20:30 h, no seu novo local "Casa do Coronel" na Praza de Canido, o recén ditado "ATLAS DOS ANFIBIOS E RÉPTILES DE GALICIA"

O Atlas dos Anfibios e Réptiles de Galicia,  ven a ser unha actualización do primeiro Atlas de Vertebrados de Galicia referido aos nosos herpetos. A obra está composta por un limiar do presidente da S.G.H.N. Serafín González Prieto, unha introdución de Xosé Lois Rey Muñiz e Moisés Asensi Cabirta na que se especifica a metodoloxía do Atlas e unhas primeiras conclusións, un texto de Santi Bas López,  e finalmente os textos das catorce especies de anfibios e vinteseis de réptiles da nosa xeografía, realizados por Manuel Arzúa Piñeiro, Moisés Asensi Cabirta, César Ayres Fernández, Martiño Cabana Otero, Xabier Prieto Espiñeira e Xosé Lois Rey Muñiz.

Os textos das especies están estruturados en seis apartados: Distribución mundial; distribución en Galicia; comparativa co anterior Atlas; hábitat; poboación, ameazas e conservación; catalogación.
A representación está feita de tal forma que nun só mapa aparecen os datos do presente Atlas, os datos do Atlas anterior e os datos bibliográficos. (Fonte SGHN)

[+ info na web do SHNG na sección de Herpetoloxía]

Situación de los bosques e sector forestal. Informe 2010

O Informe de Situación de los Bosques y del Sector Forestal en España  pretende contribuir a subsanar a deficiencia de información sobre o sector forestal, mediante o deseño e elaboración dun documento estructurado, contrastado e aberto ól debate, apresentado como referente da información técnica relativa ós bosques e ó sector forestal . 

Este informe está elaborado pola Sociedad Española de Ciencias Forestales, aporta abondosa información cuantitativa sobre o sector forestal peninsular.

Accede ó informe pinchando aquí

Serra do Courel : Paisaxes para non esquecer, lugares para voltar

Rematou o curso .... e logo comenza outro. Proposta para o final do verán: Serra do Courel.

Durante o curso, algúns  tivestes a oportunidade de coñecer a serra  do Courel, eu,  nas vacacións de Semana Santa tamén andiven por estas fermosas terras, para os/as que non fostes á excursión vou aportar algunha información, agardo que así  vos pique a curiosidade de percorrer in situ O Courel como proposta para o final do verán (para aqueles/as aos que non vos toque traballar), pois, estou certa que superará con creces as vosas expectativas se queredes gozar de natureza vizosa.

Pincheira Vieiros

A Serra do Courel está situada no Suroeste da provincia de Lugo. No Courel  a vexetación responde a unhas condicións climatolóxicas nas que conflúen os ambientes atlántico e mediterráneo.



Presenta acusadas diferencias de altitude que van desde os 400 metros nalgúns vales ate os 1.600 nos cumios, estas caracteristicas xunto coas condicións edafolóxicas dan lugar a diferentes ecosistemas,  sendo o seu froito unha grande variedade botánica , claramente manifestada no feito de que nestas terras atópase unha elevada porcentaxe de diversidade da flora galega.



Nas ladeiras abruptas dos cordais montañosos, habitualmente orientadas ao Norte, xurden as  "devesas", a de mais sona é "A devesa da Rogueira" situada na ladeira norte do pico Formigueiros.

A ubicación en ladeiras moi encostada conleva á estratificación de especies vexetais acordes á altitude, existindo unha gradación que vai desde os soutos de castiñeiros e diversas especies herbáceas nos lameiros da aldea de Moreda ate diferentes especies arboreas e arbustivas como: Aciñeiras, Faias, Carballos, Rebolos, Pradairos, Bidos, Avelairas, Freixos, Teixos, Acivros, Capudres, Érvedos, Arandos,.... A humidade proveniente de numerosos regatos que atravesan a devesa é unha constante, este espazo da acobillo e alimento a variada fauna.

No alto a "Fonte do cervo", dunha mesma rocha dous manantiais próximos entre si verten augas con características e propiedades diferentes: un deles auga calcárea e o outro auga ferruxinosa, as propiedades curativas destas augas gozan de boa fama nas xentes das aldeas próximas.

Cinco ríos discorren polo Courel: Lor, Pequeno, Ferreiros, Selmo e Soldón.

A diversidade de fauna que podemos atopar no Courel está vencellada á diversidade de vexetación, paisaxes e ecosistemas agro-florestais, existindo mais de 160 especies de vertebrados: xabarín, corzo, lobo, a marta, garduña, lagarto ocelado, miñato, aguia culebreira, bufo real, bubelas, papamoscas, alondras,.... No seguinte enlace "Paxaradas.blogspot"  podedes visualizar imaxes das diferentes especies da fauna que habita no Courel

Alcouves de Xan do Vilar

O Courel ademais ten un alto valor etnográfico, cultural e histórico, podémonos atopar con restos de fortificacións como a de Carbedo en Esperante, castros celtas (Vilar, Megoxe, Torre),  restos de antigas minas a ceo aberto (onde en épocas anteriores se explotaba o ouro, estaño, cobre, chumbo e antimonio), sendo a mina da Toca na parroquia de Seoane e a de Toribio na de Esperante  as  mais importantes.

Museo etnográfico na ladea do Vilar:
Serra de aire

Nas aldeas: casas agrupadas, con cuberta de lousa, corredores de madeira,..numerosas manifestacións dunha variada arquitectura popular: ferreirías, sequeiros, muiños,alvarizas, pontellas,.....
 No seguinte enlace , un vídeo demostrativo do uso da serra de aire , foi grabado durante a festa da serra de aire no pobo de Ferreirós de abaixo 


O Courel é o territorio galego con maior xeodiversidade, atesoura fósiles e formacións xeolóxicas antigas, difíciles de restituir se nos encargamos de degradar apresuradamente o que ó longo da historia tantos miles de anos levou facer.
Existen numerosos  trillos de sendeirismo ben sinalizados para percorrer estas terras, no seguinte enlace  " Roteiros pola natureza" podedes atopar información dalgúns dos roteiros posibles para adentrarse no Courel, unha delicia aoparse con algúns dos seus habitantes case sempre dispostos a dar conversa e contar parte da súa historia no Courel.
 
Na actualidade e apesares dos valores ecolóxicos, ambientais, culturais e etnográficos atribuibles á serra do Courel, segue sen ter unha figura de protección apropiada que impida as agresións ambientais que se levan a cabo na comarca con repercusións irreparabeis para os veciños, ecosistemas, os elementos culturais, a paisaxe,...  Mágoa!!!!

Mostra dalgunhas desfeitas no Courel no seguinte vídeo, correpóndese co programa do "Escarabajo verde": O Courel sale a la pizarra. PARTE 1


Nas seguintes páxinas  (ademais dos enlaces que aparecen ao longo do texto) poderas atopar información de interese sobre O Courel:
-Asoc. Fonte do milagro
- Serra do Courel
- "Dez Outonos no Courel", Colección fotográfica de Xoán Piñón, fermosísimas fotos do Courel

 Deixovos co anaco dun poema do gran poeta do Courel Uxio Novoneyra
                         

Courel dos tesos cumes que ollan de lonxe!
Eiquí síntese ben o pouco que é un home.

Augas brancas da Rogueira!
Bouzas pechas d'uces e xestas!
Abrairas teixos faias xardois e reboleiras!

Outo bosco calado!
Fontiñas do corzo!
Carrozos picafondo!
Non hai outro templo máis vasto
nin outro credo
que este silencio

Uxío Novoneyra

II Encontro de cesteiros, Santa Mariña. Patrimonio e recursos: A multifuncionalidade do monte.

Na pasada fin de semana (13 e 14 de Agosto), celbrouse na fermosa aldea de Santa Mariña de Augas Santas, Allariz o II Encontro de Cesteiros, dedicado nesta edición aos novos/as cesteiros/as, e como non, por alí andiven eu:

"A cestería é a arte de trenzar fibras vexetais co obxecto de confeccionar recipientes para o transporte, almacenamento ou conservación ", na actualidade tamén con outros usos: decorativos, integrada como solución natural, sostenible e funcional en propostas urbanísticas, paisaxísticas, arquitectónicas e de interiorismo,...






Toño de Lobeira, "O Cesteiro",  investigador, recuperador  e difusor da cestería tradicional, na actualidade mestre da escola de cestería de Santa Mariña, xunto co concello de Allariz é o artífice deste encontro, Toño ademais de amigo é un valioso portador do coñecemento tradicional do oficio de cesteiro,  desde un enfoque multidisciplinar posto que ademais de dominar as técnicas de trenzado das diferentes fibras vexetais, posúe coñecementos de botánica (manéxase á perfección os montes da contorna, coñecendo as especies cesteables, os seus hábitats, as épocas de recolección, as técnicas para preservar a diversidade vexetal), así como doutros oficios ferreiro, carpinteiro,... necesarios para complementar o traballo  na construcción de ferramentas, traballos coa madeira,...., en resumen "un mil mañas" con mil historias e anécdotas que contar na súa longa traxectoria como cesteiro.

O Sábado pola tarde realizamos unha "Visita guiada de botánica e arqueoloxía", a parte da visita botánica

foi guiada polos cesteiros Idoia Cuesta e Toño de Lobeira, con eles pudemos ver a plantación de vimbios cultivados de diferentes especies de salgueiros empregados como materia prima na cesteria de varas: Salix viminalis, Salis trianda, Salix salvifolia, Salix alba,... explicaronos as características e cualidades de cada unha das especies, a continuación realizamos un percorrido na calurosa tarde baixo a sombra amable de soutos e carballeiras polo monte da contorna para coñecer in situ os recursos botánicos cesteables presentes: avelairas, cerdeiras, silveiras, sangriños, carballos, castiñeiros,...

 Idoia Cuesta é autora do libro " Guía de las plantas cesteables de Galicia" editado polo Centro de Artesania e Deseño-INLUDES e Deputación provincial de Lugo.

No fin do traxecto David Pérez falounos da reexcavación arqueolóxica no castro de Armea e Adolfo Fernández  (Laboratorio de arqueoloxía da Universidade de Vigo) das excavacións realizadas no conxunto rupestre do monte señoriño nas proximidades do castro.

No Domingo, a xornada dedicouse aos "Novos cesteiros/as"  formados na súa maioria na Escola de cesteria municipal  ubicada na  aldea de Santa Mariña, durante todo o día, desde as primeiras horas da mañá poidemos ver unha demostración de cesteria en vivo, na que se elaboraron: sebes vivas e árbores de vimbio, un cabaceiro de varas, unha grade de corres e diferentes cestos empregando técnicas variadas da cesteria: de madeira fendida, de varas, mixtos, de colmo,...

Así mesmo, diferentes artesáns amosaron as súas creacións, participaron:
Mª Isabel Torres,elaboración de sombreiros de palla, polainas e corozas de xunco, Mazaricos, A Coruña
Carliños Gonzalez, Cesteria de vimbios, O Courel, Lugo.
Mª Jesus Labrador, cestría creativa, Ourense
Francisco Valle, Cesteria de xesta e palla, Vilardevós, Ourense
Toño González, Mestre da escola de cesteria de Allariz
Alumnos/as da escola de cestería, demostracións de: cesteria viva, creativa, de madeira fendida, de vimbio, de colmo, mixta,

Durante toda a xornada, os máis pequenos puderon iniciarse no mundo da cestería  no obradoiro infantil de cestería dirixido por Mª Jesus Labrador.

Nas seguintes  fotografias podedes apreciar algúns dos máxicos momentos da xornada:

A Escola de cestería de Santa Mariña, conta con 3 anos de andaina na recuperación da tradición artesanal  da zona e na formación de novos artesáns, nela, exíbese de forma permanente unha mostra da cestería de Galicia e  Norte de Portugal cunha ampla representación de pezas, ademais impártense cursos de formación nos niveis de iniciación e perfeccionamento de cesteria de vimbio, cesteria de madeira fendida, de colmo, mixta,.., obradoiros infantiles de iniciación á cesteria.

Non deixedes de visitala!!!


" O Monte é algo mais cun conxunto de árbores, e polo tanto temos que descubrilo desde outras olladas,...., A multifuncionalidade pasa a ser a ferramenta básica para poder acadar un manexo sostible do monte e unir pasado, presente e futuro" (Xabier Bruña Garcia) .

Falar de multifuncionalidade do monte conleva recoñecer a multitude de produtos e servizos que o monte pode fornecer, entre eles o patrimonio arqueolóxico, cultural e histórico que compre valorizar para que estes elementos non pasen desapercibidos á sociedade, xa que son anacos da nosa cultura

•

Parabéns ao Concello de Allariz por recoñecer o patrimonio cultural e arqueolóxico do monte como posibilitador de dinamización socioeconómica do territorio, porque é un bon camiño para unha xestión integral dos nosos montes.

Viaxe a Figeac, Francia

Antes de finalizar o curso, un grupo de alumnos/as e profesorado do Departamento de Agraria e profesora de francés do IES Cidade de Antioquía de Xinzo da Limia viaxamos a Figeac (Francia) como participantes no programa europeo Leonardo da Vinci, alí, o alumnado expuso o noso proxecto estratéxico para conseguir unha maior autosuficiencia enerxética na escola coa produción de Biodiesel a partir de aceite usado e tamén presentaron a campaña deseñada para promover a recollida selectiva de lixo no Instituto e o xogo "Pasapalabra: xestión de residuos".

A participación neste programa europeo, tendo como parteneres a varias delegacións doutros paises europeos: Francia, Alemaña e Finlandia supón un xeito de facer colegas europeos, de vivir novas experiencias, de aprender e practicar outras línguas e como non, de establecer estratexias para preservar o medio ambiente no noso ámbito mais próximo.

Algunhas das fotos da viaxe:

Lagarto das silveiras ou lagarto verdinegro

Macho e femia de lagarto verdinegro.

 Días antes das vacacións de Semana Santa, mentras retirábamos a malla antiherbas do invernadoiro pequeno, topámonos cunha femia de lagarto verdinegro, alí estaba, agochada entre as herbas e ainda medio aletargada.

O lagarto verdinegro ou lagarto das silveiras (Lacerta schreiberi),  é unha especie endémica da Península Ibérica cunha distribución marcadamente noroccidental. Ten unha  ampla presencia na metade norte de Portugal, Galicia, Asturias, Cantabria, País Vasco, Sistema Central e nalgunhas serras do cadrante suroccidental da Península. Esta distribución está relacionada coa precipitación, seleccionando zonas húmidas que reciben mais de 600 mm anuais, esta especie está ameazada en España, sobre todo no Sur. Algúns dos hábitats onde aparece son os bosques húmidos caducifolios e de piñeiro silvestre, e os lameiros de montaña asociados a ríos.

 É un lagarto robusto, de tamaño medio e cunha lonxitude máxima de 130 milímetros, ós que se suman os da cola, que pode ser o doble de longa que o corpo. Aliméntanse dunha grande variedade de invertebrados.

Existe unha marcada diferencia de coloración entre machos e femias, as femias,  son de cor verde con nódoas negras, os machos teñen unha coloración mais amarela cun moteado negro, na fotografia superior apréciase a cor azulada na gorxa, típica na época de celo. A súa coloración permítelle camuflarse con facilidade entre a vexetación para protexerse dos seus depredadores.

A reproducción desta especie  prodúcese na primavera; a eclosión dos ovos, no verán, tras unha incubación de dous meses. Durante o período de apareamento manteñen unha intensa actividade, é frecuente observar parellas xuntas ó sol.

Despedida do CM Forestais 2009-2011

Deixovos algúns dos momentos do voso paso pola escola, espero que gardedes algunhas boas lembranzas destes dous anos compartidos nos  módulos de produción de plantas e de instalacións agrarias. Durante este tempiño xuntos houbo bons e malos momentos, risas, cabreos, malos entendidos, bos entendementos,... pero finalmente entre todos/as fixemos un bo grupo, onde o compañeirismo e a amizade desbancou ós malos rollos e o traballo foise facendo, darvos as grazas, especialmente a aquelas persoas que coa súa creatividade, iniciativa, autonomia e boa disposición contribuiron coas súas ideas e aportacións a solucionar moitos dos imprevistos xurdidos durante as prácticas, permitíndonos a todos/as  aprender conxuntamente.

O curso rematou e... ata aquí chegamos!!!. Xa non teredes que escoitar mais a miña frase mítica "mans fora dos petos" durante a realización das tarefas.

Agora comenzades unha nova xeira complementando a vosa formación nos Centros de traballo, agardo que as oportunidades que teñades as aproveitedes ao máximo. Os meus mellores desexos para que a sorte vos acompañe na vida persoal e profisional. Xa sabedes onde estou se algunha vez precisades de min.

Grazas especiais a Maryan por permitirme piratear as súas fotos. Unha aperta grande para todos/as.